ΣΟΥΡΗΣ, επίκαιρος όσο ποτέ

Ποιός είδε κράτος λιγοστό

σʼ όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,

νάʼχει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Νάʼχει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

(Γ. Σουρής)

Ο κατά Σωκράτη ορισμός του μορφωμένου ανθρώπου:

Όταν ρωτήσανε τον Σωκράτη να τους δώσει τον ορισμό του μορφωμένου ανθρώπου,

Δεν ανέφερε τίποτε για την συσσώρευση γνώσεων. «Η μόρφωση είπε, είναι θέμα συμπεριφοράς...

Ποιους ανθρώπους λοιπόν θεωρώ μορφωμένους;

1. Πρώτα απ'όλους αυτούς που ελέγχουν δυσάρεστες καταστάσεις , αντί να ελέγχονται από αυτές...

2. Αυτούς που αντιμετωπίζουν όλα τα γεγονότα με γενναιότητα & λογική..

3. Αυτούς που είναι έντιμοι σε όλες τους τις συνδιαλλαγές..

4. Αυτούς που αντιμετωπίζουν γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα..

5. Αυτούς που ελέγχουν τις απολαύσεις τους..

6. Αυτούς που δεν νικήθηκαν από τις ατυχίες & τις αποτυχίες τους..

7. Τελικά αυτούς που δεν έχουν φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους...»

ΣΩΚΡΑΤΗ

ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΛΒΟΥ, ΩΔΑΙ

ΕΙΣ ΣΑΜΟΝ Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας ας έχωσι· θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία. Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας) επτέρωσε τον Ίκαρον· και αν έπεσεν ο πτερωθείς κ' επνίγη θαλασσωμένος· Αφ' υψηλά όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος.- Αν γένης σφάγιον άτιμον ενός τυράννου, νόμιζε φρικτόν τον τάφον. [δ'-κγ'] Εάν φιλοτιμούμεθα 'να την ξαναποκτήσωμεν μ' ίδρωτα και με αίμα, καλόν είναι το καύχημα της αρχαίας δόξης.

ΑΙ ΕΥΧΑΙ Της θαλάσσης καλήτερα φουσκωμένα τα κύματα 'να πνίξουν την πατρίδα μου ωσάν απελπισμένην, έρημον βάρκαν· 'Σ την στεριάν, 'ς τα νησία καλήτερα μίαν φλόγα 'να ιδώ παντού χυμένην, τρώγουσαν πόλεις, δάση, λαούς και ελπίδας· Καλήτερα, καλήτερα διασκορπισμένοι οι Έλληνες 'να τρέχωσι τον κόσμον, με εξαπλωμένην χείρα ψωμοζητούντες· Παρά προστάτας 'νάχωμεν. Με ποτέ δεν εθάμβωσαν πλούτη ή μεγάλα ονόματα, με ποτέ δεν εθάμβωσαν σκήπτρων ακτίνες. [ε'-ι'] Ημείς δια τον σταυρόν ανδρείως υπερμαχόμεθα και σεις εβοηθήσατε κρυφά τους πολεμούντας σταυρόν και αλήθειαν. Δια 'να θεμελιώσητε την τυραννίαν, τιμάτε τον σταυρόν εις τας πόλεις σας, και αυτόν επολεμήσατε εις την Ελλάδα. Και τώρα εις προστασίαν μας τα χέρια σας απλώνετε! τραβήξετέ τα οπίσω· βλέπει ο θεός και αστράπτει δια τους πανούργους. Όταν το δένδρον νέον εβασάνιζον οι άνεμοι, τότε βοήθειαν ήθελεν· εδυναμώθη τώρα, φθάνει η ισχύς του. Το ξίφος σφίγξατ', Έλληνες - τα ομμάτιά σας σηκώσατε - ιδού - εις τους ουρανούς προστάτης ο θεός μόνος σας είναι. Και αν ο θεός και τ' άρματα μας λείψωσι, καλήτερα πάλιν ' να χρεμετήσωσι 'ς τον Κιθαιρώνα Τούρκων άγριαι φοράδες, παρά... Αι, όσον είναι τυφλή και σκληροτέρα η τυραννίς, τοσούτον ταχυτέρως ανοίγονται σωτήριοι θύραι. Δεν με θαμβώνει πάθος κανένα· εγώ την λύραν κτυπάω, και ολόρθος στέκομαι σιμά εις του μνήματός μου τ' ανοικτόν στόμα.